Hay, may tigdas na nga ang baby ko! She had her measle shots naman pero tinablan pa rin. Sabagay, nangyayari daw talaga 'yun. So far, she's ok na naman. Heto tulog na tulog na. Nagigising lang minsan dahil naiinitan. Hindi kasi namin tinatapatan ng fan since sabi eh, bawal daw siyang mahanginan. Buti na lang at hindi namin napaliguan today. It's a no-no daw since hindi lalabas ang init sa katawan. Sa ngayon, may rashes na sya sa face, sa tyan at sa likod. Sabi nga ng mga tita ko, lumabas daw 'yung rashes nya dahil daw pinakain namin siya ng itlog kanina. I don't know if it's true. Hehe, siguro nga...
Well, happy baby pa rin naman ang anak ko. Hindi mo nga aakalaing may sakit. Kahit nga kanina dun sa private hospital na pinuntahan namin, eh sobrang likot nya. Masyado atang na "at home" at feeling nya eh nakakita siya ng bagong playground kaya ayun nagtatatakbo 'dun nang nakatapak. That was after a very traumatic experience 'dun sa unang hospital na pinuntahan namin (which I blogged about just a while ago... read it here). At least, alam kong safe na si Masheng at hindi siya basta makakakuha nang kung anu anong sakit kahit magtatakbo siya since maayos ang facilities nila. Wala ring masyadong tao so ibig sabihin, walang gaanong pasyente. Hindi gaya sa public hospital na punong puno kahit pa Sunday kami nagpa check up. Naka separate din ang OPD room ng babies and children at hindi nakahalo sa ibang may sakit. At higit sa lahat, hindi nakahalo ang patay sa buhay!
She had a platelet count test. Dasal dasal ako nang dasal na sana eh, wala namang malalang sakit ang anak ko (like Dengue or Malaria na nauuso ata dahil magtatag ulan na naman). Nagwoworry pa kami nung una na baka magwala at mahirapan 'yung nurse na kuhanan siya ng blood sample kaya hubby Joms and I were surprised kasi sobrang nagbehave naman siya kahit tinusok at pinisil pisil pa ng nurse 'yung dulo ng daliri nya.
Naka smile pa habang pinadudugo ang daliri! :)
Thank God at wala namang nakita sa blood nya. Ibig sabihin, wala siyang dengue, malaria or ano pa mang sakit na kinawo worry namin. Basta ingatan lang daw na 'wag tumaas ang lagnat. Ang sabi nga, kapag nilagnat ulit ng gabi, eh, ibalik daw namin agad. HIndi naman na siya nilagnat the whole afternoon so hindi na kami bumalik ng hospital. Pero syempre maya't maya pa rin ang kuha namin ng body temperature nya since pwede daw mangyari na nasa loob ng katawan ang lagnat nya at hindi namin malalaman kung sasalatin lang namin ang skin nya. So far, ok naman. Masigla pa rin as usual. 'Yun nga lang, naglabasan na ang rashes nya. And we expect to see more after several days.
My aunts adviced me to buy "kolantro" tomorrow (actually I have no idea what that is). 'Yun daw ang ipaiinom at ipupunas kay Masheng. Bawal siyang maligo at mahanginan. Kaya 'eto kahit mainit eh sinuotan ko ng pajama at medyas. Naawa nga ako kasi pawis na pawis na, inaalagaan ko na lang sa punas para hindi matuyuan...
Kaya 'wag kayong magtaka kung bakit gising pa ako at nagba blog sa mga oras na 'to... ang hirap palang matulog 'pag alam mong may sakit ang baby mo. Ngayon, naiintindihan ko na kung bakit hindi rin halos natutulog sina Mama at Papa (pati na rin 'yung Tita Mel ko na halos parang nanay na rin namin) noon kapag may nagkakasakit sa amin. Ganun pala talaga...
Anyway, thanks po sa mga nagtaygang bumasa nito at nung isa ko pang blog. I feel much better now. Tips naman po kung pano mas madaling gagaling ang tigdas ni Masheng. Pa share na rin po ng experience nyo nung nagka measles ang babies nyo... Thanks and good night! Ay, good morning na pala ... :)
No comments:
Post a Comment